Κείμενα μαθητών

Άσκηση δημιουργικής γραφής: Ιστορία μυστηρίου.

Στα παιδιά δόθηκε ένα μυστήριο για το οποίο έπρεπε να γράψουν μια αστυνομική ιστορία. Έφτιαξαν τον ντετέκτιβ, του υπόπτους, καθώς και τον ένοχο!

Ο ντετέκτιβ Ουίλσον ξαναχτυπά

Ήταν μια υπέροχη μέρα στον ζωολογικό κήπο. Αλλά όχι σε οποιονδήποτε ζωολογικό! Στον μεγαλύτερο που υπάρχει στο Λονδίνο. Έχει πάρα πολλά κλουβιά με πολλά είδη ζώων. Και το καλύτερο είναι οι νεροτσουλήθρες που βρίσκονται εκεί.

Ο κύριος Πέτρος, ο φύλακας του ζωολογικού, ήταν πανευτυχής που θα ξανατάιζε το αγαπημένο του ζώο, την τίγρη. Καθώς τάιζε τα υπόλοιπα ζώα χόρευε, χοροπηδούσε κι έκανε σβούρες. Όμως, όταν έφτασε στο κλουβί της τίγρης τι να δει; Η τίγρης έλειπε!

Ένιωσε πολύ λυπημένος. Ήταν έτοιμος να κλάψει. Πήρε το τηλέφωνό του και κάλεσε αμέσως την αστυνομία. Πριν καν το σηκώσει ο αστυνόμος ο ντετέκτιβ Ουίλσον ήταν ήδη εκεί! Το πώς ήξερε ότι ο κύριος Πέτρος ήθελε τη βοήθειά του μας είναι άγνωστο.

Ο Ουίλσον ήταν ένας ψηλός κύριος με μαύρα ρούχα, μια κατακόκκινη γραβάτα και μαύρα γυαλιά. Ο ντετέκτιβ έκανε στον κύριο Πέτρο μερικές ερωτήσεις σχετικά με την τίγρη. Ο φύλακας του έδειξε το κλουβί και του είπε ότι έχει στο μυαλό του κάποιους υπόπτους.

Πρώτα άρχισε να του μιλάει για τον γορίλα. Δεύτερος ύποπτος ήταν η κυρία Διαμαντοπούλου, που ήταν πλούσια και πάντα ήθελε μια γούνα τίγρης. Και τέλος, ο κύριος Τσιρκολίνι, που πάντα ήθελε μια τίγρη για το τσίρκο του.

Ο κύριος Ουίλσον πήγε έξω από το κλουβί του γορίλα και άρχισε να του μιλάει λέγοντάς του: «Μιλάτε αγγλικά;». Μα τίποτα. Τότε, ο Ουίλσον άρχισε να ξεφωνίζει κάτι περίεργες κραυγές, το ίδιο και ο γορίλας. Όταν τελείωσαν τον παράξενο διάλογό τους, ο ντετέκτιβ είπε στον φύλακα ότι ο γορίλας κοιμόταν μέχρι που άκουσε κάποια βήματα, αλλά δεν κατάλαβε ποιός ή ποιά ήταν. Ύστερα, ο κύριος Πέτρος οδήγησε τον Ουίλσον στο πανέμορφο σπίτι της κυρίας Διαμαντοπούλου.

Ο ντετέκτιβ τη ρώτησε πού ήταν στις 8 και 25 ακριβώς. Εκείνη του απάντησε ότι ήταν με την οικογένειά της και δειπνούσανε σε ένα εστιατόριο. Ο Ουίλσον σκεφτικός ρούφηξε το πούρο του και της είπε να φέρει την οικογένειά της στον ζωολογικό κήπο την επόμενη μέρα το πρωί. Αφού επαληθεύτηκε ότι η κυρία Διαμαντοπούλου ήταν αθώα, πήγαν στο τσίρκο του κυρίου Τσιρκολίνι.

Ο Ουίλσον πήρε μια ρουφηξιά από το πούρο του και τον ρώτησε τι έκανε το προηγούμενο βράδυ. Εκείνος απάντησε με ένα περίεργο και μάλλον πονηρό βλέμμα: «Έβλεπα μια ταινία στο σπίτι μου και ήταν τρισάθλια!»

Ο ντετέκτιβ ήξερε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Ίσως γιατί ο Τσιρκολίνι είχε μερικές πορτοκαλί τρίχες στο σακάκι του. Ο Ουίλσον έβαλε το χέρι του πάνω στο σακάκι του Τσιρκολίνι, τάχα για το σκουπίσει, και πήρε μια πορτοκαλί τρίχα.

Μόλις έφτασαν στον ζωολογικό κήπο, ο ντετέκτιβ έτρεξε προς το κλουβί της τίγρης και με τον μεγεθυντικό του φακό κατάλαβε ότι οι τρίχες της τίγρης που υπήρχαν στο κλουβί ήταν ολόιδες με αυτή του Τσιρκολίνι. Είδε επίσης μερικές άσπρες τρίχες σαν αυτές που είχες στο μουστάκι του. Με αυτές τις τρίχες κατάλαβε κατευθείαν ότι ο Τσιρκολίνι ήταν ένοχος.

Έτσι, ο Ουίλσον κάλεσε τον Τσιρκολίνι και τη Διαμαντοπούλου στο τμήμα. Ο Ουίλσον είπε στην κυρία Διαμαντοπούλου να του δείξει φωτογραφίες από το δείπνο. Μετά, ήταν η σειρά του Τσιρκολίνι που σαφώς δεν είχε τίποτα. Τιμώρησαν τον Τσιρκολίνι κλείνοντάς του το τσίρκο.

Ο ντετέκτιβ Ουίλσον συνόδευσε τον κύριο Πέτρο ως τον ζωολογικό, όμως, πριν καν τον αποχαιρετήσει ο φύλακας, είχε εξαφανιστεί. Ο κύριος Πέτρος ήταν πανευτυχής που βρήκε επιτέλους την τίγρη του. Όμως, όταν πήγε να ποτίσει την αγαπημένη του ντάλια δεν ήταν εκεί! Κάποιος την είχε κλέψει!

Τι λέτε; Θα καταφέρει ο ντετέκτιβ Ουίλσον να βρει τον ένοχο;

Συγγραφέας: Μανού Φλέσσας-Καστίγιο, Ά Γυμνασίου.

Άσκηση δημιουργικής γραφής: Περιβάλλον.

Στους μαθητές δόθηκαν εικόνες με ζώα τα οποία βρίσκονταν σε κίνδυνο εξαιτίας της καταστροφής που επιφέρει ο άνθρωπος στο περιβάλλον. Κάθε μαθητής έπρεπε να διαλέξει μια εικόνα και να εμπνευστεί από αυτήν.

Προσοχή! Φωτιά!

Ήταν μια φορά ένα ελαφάκι, η Σμόκιν. Ζούσε σε ένα δάσος στα βουνά της Ηπείρου. Το τρίχωμά της ήταν καφέ με άσπρες βούλες. Η φωλιά της ήταν σε μια σπηλιά όπου μεγάλωνε τα μικρά της. Μια μέρα, καθώς περπατούσε, είδε δυο ανθρώπους να κάθονται στο χορτάρι και να βάζουν στο στόμα τους κάτι τυλιγμένο σε άσπρο χαρτί. Ανατρίχιασε και έφυγε μακριά.

Την άλλη μέρα πέρασε από το ίδιο σημείο και πρόσεξε ότι τα παράξενα πραγματάκια που έβαζαν στο στόμα τους οι άνθρωποι ήταν πεταμένα κάτω και είχαν ανάψει μια φωτιά. Σε λίγο είχε πάρει φωτιά όλο το δάσος. Η Σμόκιν πήρε τα παιδιά της κι έφυγαν μακριά. Ξαφνικά, ένα κλαδί έπεσε στο πόδι της. Τα παιδιά της έφυγαν τρέχοντας και αυτή έμεινε να βογκάει. Λιποθύμησε.

Την άλλη μέρα, ξύπνησε πάνω σε ένα κρεβάτι που ήταν μέσα σε ένα κτίριο και είδε κάποιους ανθρώπους να τη χαϊδεύουν. Είδε επίσης τα παιδιά της και χάρηκε. Τότε κατάλαβε. Την είχαν σώσει οι άνθρωποι της φιλοζωικής.

Συγγραφέας: Χρήστος Χρυσανθόπουλος, Δ΄ Δημοτικού.

Άσκηση δημιουργικής γραφής: Ιστορία φαντασίας.

Στους μαθητές δόθηκε ένας βασικός κορμός μια φανταστικής ιστορίας και αυτοί έπρεπε να τον αναπτύξουν σε ένα ολοκληρωμένο διήγημα.

Η περιπέτεια του Χανς

Μια φορά και έναν καιρό, έπεσε ένα αστέρι από τον ουρανό. Μέσα στο αστέρι υπήρχε ένα μωρό που το λέγανε Χανς. Ο Χανς ήταν αγενής. Όσο περνούσε ο καιρός γινόταν όλο και πιο εγωιστής, αλλά και περιφρονητικός. Ζούσε σε ένα χωριό στην Ελλάδα. Το χωριό ήτανε πολύ καθαρό.

Κάποτε ένας περαστικός μάγος που τον λέγανε Κούρον και ήταν άσχημος πέρασε από εκεί επειδή τον παρακάλεσε ο Ουρανός. Ο Χανς άρχισε να τον κοροϊδεύει και ο μάγος του έκλεψε τη φωνή. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα εξαφανίστηκε δια μαγείας.

Ο Χανς άρχισε να τρέχει, αλλά δεν τον έβρισκε. Λίγο αργότερα τον βρήκε και του έγραψε σε ένα χαρτάκι: «Παρακαλώ τη φωνή μου θέλω». Ο μάγος πείστηκε και του έδωσε τη φωνή. Το παιδί τον ευχαρίστησε και συνέχισε τη ζωή του.

Συγγραφέας: Δημήτρης Γκόλφης, Δ΄ Δημοτικού.

Άσκηση δημιουργικής γραφής: Φτιάξτε το δικό σας comic!

Οι μαθητές συμπλήρωσαν ελεύθερα τους διαλόγους σε ένα κόμικ και έπειτα έγραψαν ολόκληρη την ιστορία του.

Η εξερεύνηση

Μια φορά ο Τάκης και η Μαρία, δυο αδέλφια που είχαν έρθει από το Μεξικό για διακοπές στη Χαβάι, τσακωνόντουσαν συνέχεια. Μια ηλιόλουστη μέρα πήγανε σε μια παραλία με ροζ άμμο και κίτρινα βράχια. Εκεί δεν πήγαινε πολύς κόσμος γιατί φοβόταν. Λέγανε ότι η παραλία ήταν δηλητηριώδης!

Ο Τάκης πίστευε ότι σε αυτή την παραλία τα ψάρια περνούνε την καθημερινότητά τους, όπως ακριβώς και οι άνθρωποι, αλλά η Μαρία του έλεγε ότι είναι απλά ψάρια και ότι υπάρχουν για να τα τρώμε.

Τέλος πάντων, πήγανε για κατάδυση, για να αποκαλυφθεί η αλήθεια. Ξαφνικά, είδανε μια σπηλιά. Από έξω είχε μια ταμπέλα που έλεγε: «3ο Δημοτικό Ψαρανδρίου». Τότε, η Μαρία έπαθε σοκ και ο Τάκης πέταξε από τη χαρά του.

Μπήκανε μέσα και είδαν είκοσι πολύχρωμα ψάρια να κάθονται σε δέκα διθέσια θρανία. Μα δεν ήτανε μόνα τους. Όχι, είχανε και δάσκαλό ένα μεγάλο χταπόδι που φορούσε ημίψηλο καπέλο και αδιάβροχο κοστούμι.

Τελικά, ο Τάκης είχε δίκιο…

Συγγραφέας: Θάνος Σταυρόπουλος, Ε΄ Δημοτικού.

Άσκηση δημιουργικής γραφής: Καλοκαιρινή Περιπέτεια.

Οι μαθητές κλήθηκαν να σκεφτούν μια καλοκαιρινή περιπέτεια και να βάλουν τον εαυτό τους στη θέση του πρωταγωνιστή.

Chicago

Το περασμένο καλοκαίρι πήγα στο Chicago. Εκεί, στην οδό Exit 53 έγινε ένα ατύχημα. Η θεία μου ξέχασε ανοιχτή την τοστιέρα για μία ώρα περίπου και πήρε φωτιά το σπίτι. Από εκεί μας έβγαλαν ο αρχηγός της πυροσβεστικής, ο Botten, ο υποπύραρχος Κέισι και ο πύραρχος Σεβεράιντ. Όταν βγήκαμε ένας πυροσβέστης άνοιξε την μάνικα. Το νερό εκτοξεύτηκε πάνω στο πόδι μου. Το πόδι μου δεν άντεξε κι έσπασε. Μια κυρία με πλησίασε και με έβαλε στο ασθενοφόρο. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ! Αυτή ήταν μια αξέχαστη εμπειρία.

Συγγραφέας: Γιώργος Μισθός, Έ Δημοτικού.